ระบบหลักประกันสุขภาพของประเทศไทยเพื่อเตรียมความพร้อมเข้าสู่ประชาคมอาเซียน

Abstract

จากการศึกษาระบบหลักประกันสุขภาพของประเทศไทยเพื่อเตรียมความพร้อมเข้าสู่ประชาคมอาเซียน (Universal Health Coverage in Thailand prepare to be ASEAN community) โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวทางที่เหมาะสมของระบบหลักประกันสุขภาพของประเทศไทย เพื่อเตรียมความพร้อมเข้าสู่ประชาคมอาเซียน และเปรียบเทียบระบบหลักประกันสุขภาพของประเทศไทยกับประเทศที่มีระบบหลักประกันสุขภาพในอาเซียน ซึ่งประกอบด้วยประเทศไทย ประเทศบรูไน และประเทศสิงคโปร์ การศึกษาในครั้งนี้เป็นการศึกษาในเชิงคุณภาพ โดยวิเคราะห์เนื้อหาจากตำรา เอกสาร วารสาร และอินเตอร์เน็ต และการสัมภาษณ์เชิงลึกจากผู้ทรงคุณวุฒิด้านสาธารณสุข โดยผลการศึกษาระบบหลักประกันสุขภาพในประเทศไทย พบว่า ระบบหลักประกันสุขภาพของประเทศไทยยังคงมีเงื่อนไขในการเข้าถึงบริการของผู้รับบริการในแต่ละกองทุน และปัญหาต้นทุนในการรักษาพยาบาล รวมถึงเมื่อมีการเปิดประชาคมอาเซียนประเทศไทยอาจต้องประสบปัญหาการรักษาพยาบาลแก่ประชาชนที่อาศัยอยู่ตามแนวชายแดนของประเทศ รวมถึงคนชายขอบและแรงงานต่างด้าว เนื่องจากประราชบัญญัติหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ พ.ศ. 2545 ไม่มีข้อห้ามในการไม่รักษาพยาบาลแก่บุคคลต่างด้าว และบุคคลไร้สัญชาติ ทำให้รัฐบาลจำเป็นต้องแบกรับตามหลักมนุษยธรรม หรือสิทธิ์ตามรัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2550 ที่ให้ความคุ้มครองศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ทำให้รัฐบาลต้องแบกรับภาระด้านงบประมาณเป็นจำนวนมหาศาล ดังนั้น เมื่อยังไม่มีความชัดเจนในการดูแลรักษาแรงงานต่างด้าว และคนชายขอบ แม้ว่าจะมีการเตรียมแผนในการจำหน่ายประกันสุขภาพในราคาถูกให้แก่คนกลุ่มดังกล่าว ซึ่งอาจจะเกิดปัญหามากขึ้นเมื่อเปิดประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน ภาครัฐจึงควรหันมาทบทวนการปรับปรุงกฎหมาย หรือกฎระเบียบต่างๆ รวมถึงการจัดเก็บเงินค่าเหยียบแผ่นดินเพื่อนำมาใช้ใน การรักษาพยาบาลแก่กลุ่มที่เดินทางเข้ามาในประเทศไทยและไม่มีกำลังในการจ่ายค่ารักษาพยาบาลในทุกกรณี นอกจากนี้ควรผลักดันให้ทุกประเทศในประชาคมอาเซียนมีระบบหลักประกันสุขภาพถ้วนหน้า เพื่อคุ้มครองสิทธิ์ในการรักษาพยาบาลเมื่ออยู่ในประเทศไทย