ความฉลาดทางอารมณ์กับรูปแบบภาวะผู้นำและภาวะผู้นำที่มีประสิทธิผลในผู้นำองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น

Abstract

ดุษฎีนิพนธ์นี้ มีจุดประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาระดับพฤติกรรมภาวะผู้นำของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่ได้จากการรับรู้ของผู้ใต้บังคับบัญชา (2) ศึกษาระดับความฉลาดทางอารมณ์ของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่ได้จากการประเมินตนเองของผู้บริหารองค์กร (3) ศึกษาระดับความมีประสิทธิผลของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่ได้จากการรับรู้ของผู้ใต้บังคับบัญชา (4) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำที่มีความฉลาดทางอารมณ์กับความมีประสิทธิผลของภาวะผู้นำ ผลการศึกษา พบว่า ข้อมูลทั่วไปของผู้ตอบแบบสอบถาม จำนวน 79 คน ที่เป็นผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เป็นชายมากกว่าเป็นหญิง การศึกษาจบปริญญาตรีมากที่สุด รองลงมาคือระดับปริญญาโท มีอายุอยู่ในช่วง 50-59 ปี ส่วนใหญ่มีประสบการณ์การทำงานมากกว่า 4 ปี มีการใช้ภาวะผู้นำ เป็นอาจิณอย่างเห็นได้ชัดในการทำงาน เมื่อพิจารณาเป็นรายรูปแบบ พบว่า ผู้นำส่วนใหญ่เป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลงมากกว่าที่จะเป็นผู้นำแบบแลกเปลี่ยน ผู้นำที่สำรวจมีประสิทธิผลด้านการบริหารอยู่ในระดับสูงมาก การประเมินระดับความฉลาดทางอารมณ์ของ ผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นพบว่า อยู่ในระดับสูง ครบองค์ประกอบย่อยทั้ง 6 ด้านของความฉลาดทางอารมณ์ การทดสอบสมมุติฐาน พบว่า ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับความฉลาดทางอารมณ์ ในระดับสูงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (ระดับ 0.01)ในส่วนของภาวะผู้นำแบบแลกเปลี่ยนนั้น พบว่า มีความสัมพันธ์เชิงบวก ในระดับกลาง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (ระดับ 0.01) เช่นกัน นอกจากนี้ ยังพบอีกว่า ผู้ใต้บังคับบัญชาประเมินให้ ค่าเฉลี่ยประสิทธิผลของภาวะผู้นำผู้บริหารสอดคล้องในทางบวกกับภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่มีความฉลาดทางอารมณ์ และมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (ในระดับ 0.01 กับด้านเพิ่มการปฏิบัติงานมากขึ้น, ความมีประสิทธิผลขององค์กร, ความพึงพอใจ)