ผลของการใช้แนวปฏิบัติการพยาบาลต่ออัตราการเกิดการถอดท่อช่วยหายใจโดยไม่ได้วางแผนในผู้ป่วยใส่ท่อช่วยหายใจ

Abstract

การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงเปรียบเทียบ (Comparative Study) แบบ Retrospective and Prospective Uncontrolled before and after Intervention Study เพื่อศึกษาผลของการใช้แนวปฏิบัติการพยาบาลต่ออัตราการถอดท่อช่วยหายใจโดยไม่ได้วางแผน (Unplanned Extubation: UE) ในผู้ป่วยใส่ท่อช่วยหายใจ กลุ่มตัวอย่างเลือกแบบเฉพาะเจาะจง จากผู้ป่วยที่ได้รับการใส่ท่อช่วยหายใจและเข้ารับการรักษาที่หอผู้ป่วยหนัก สถาบันบาราศนราดูร แบ่งเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มละ 51 คน คือ กลุ่มเปรียบเทียบเป็นกลุ่มก่อนใช้แนวปฏิบัติการพยาบาลได้รับการดูแลตามมาตรฐานเดิมของสถาบัน เลือกกลุ่มตัวอย่างจากเวชระเบียนของผู้ป่วย ที่เข้ารับการรักษาระหว่างเดือนมิถุนายน ถึง ธันวาคม พ.ศ. 2557 ส่วนกลุ่มทดลองเป็นกลุ่มที่ใช้แนวปฏิบัติการพยาบาลที่พัฒนาขึ้นจากหลักฐานเชิงประจักษ์ เลือกกลุ่มตัวอย่างจากผู้ป่วย ที่เข้ารับการรักษาระหว่างเดือนมกราคม ถึง กรกฎาคม พ.ศ. 2558 แนวปฏิบัติการพยาบาลประกอบด้วย 1) การให้ข้อมูลและคาแนะนาแก่ผู้ป่วย/ครอบครัว และสนับสนุนให้ครอบครัวมีส่วนร่วมในการดูแลผู้ป่วย 2) การดูแลผู้ป่วยที่ใส่ท่อช่วยหายใจและเครื่องช่วยหายใจ 3) การจัดการความปวด 4) การให้ยากล่อมประสาทและการผูกยึดผู้ป่วย และ 5) การหย่าเครื่องช่วยหายใจ เก็บข้อมูลโดยใช้แบบบันทึกข้อมูลพื้นฐานและข้อมูลด้านความเจ็บป่วย และแบบบันทึกข้อมูลการเกิด UE วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงบรรยายและ Fisher’s Exact Test ผลการวิจัยพบว่ากลุ่มทดลองไม่พบการเกิด UE ส่วนกลุ่มเปรียบเทียบเกิดร้อยละ 11.76 อัตราการเกิด UE ในกลุ่มทดลองต่ากว่ากลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสาคัญทางสถิติที่ p<.0 การศึกษาครั้งนี้มีข้อเสนอแนะว่า ควรนาแนวปฏิบัติการพยาบาลที่พัฒนาจากหลักฐานเชิงประจักษ์ไปใช้ในการดูแลผู้ป่วยที่ใส่ท่อช่วยหายใจ และควรมีการศึกษาเพื่อประเมินประสิทธิผลของแนวปฏิบัติการพยาบาลต่อคุณภาพการพยาบาล และผลลัพธ์ทางคลินิกอื่นๆต่อไป