รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ โครงการวิจัย ความยาวลูกตา กับความสัมพันธ์ กับเพศ อายุ และสายตาผิดปกติ ในผู้ป่วยคลินิกตา มหาวิทยาลัยรังสิต

Abstract

รายงานวิจัยเรื่องความยาวของลูกตากับความสัมพันธ์กับเพศ อายุ และสายตาผิดปกติในผู้ป่วยคลินิกตา มหาวิทยาลัยรังสิต เป็นการวิจัยศึกษาแบบพรรณนาภาคตัดขวางย้อนหลัง มุ่งศึกษาให้ทราบถึงความสัมพันธ์ระหว่างความยาวลูกตากับสายตาผิดปกติ รวมถึงเพศและอายุ โดยใช้การศึกษาค้นคว้าย้อนหลังจากประวัติผู้ป่วยตั้งแต่ปี พ.ศ.2558-2562 วิธีการศึกษาโดยเก็บรวมรวมข้อมูลจากประวัติผู้ป่วยคลินิกตา มหาวิทยาลัยรังสิต อายุ 40-80 ปี ระหว่างปี 2558-2562 โดยผู้ป่วยจะได้รับการวัดความยาวของลูกตา (Axial length) ด้วยเครื่อง A scan และ IOL Master หาค่าเฉลี่ยและ 95% confidence intervals รวมถึงใช้สถิติ Linear regression และ unpaired t test เพื่อหาความสัมพันธ์ของความยาวลูกตากับเพศ อายุ ตาขวา ตาซ้าย และความผิดปกติของสายตา ซึ่งวัดโดย auto kerato-refractometer (KR- 800) และ manifest refraction ผลการศึกษาพบว่าผู้ป่วยจำนวน 2, 894 คน อายุ 40-80 ปี (เฉลี่ย 60.19±10.634 ) ได้รับการวัดความยาวของลูกตา 592 คน มีค่าความยาวลูกตาเฉลี่ย 24.13 ±0.42 มิลลิเมตร (95% CI:23.71-24.55) เมื่อใช้สถิติ Unpaired t test พบว่าความยาวของลูกตาไม่มีความสัมพันธ์กับเพศ (p=0.2246) อายุ (p=0.7710) และตาทั้งสองข้างไม่มีความแตกต่างของความยาวลูกตา (p = 0.6390) แต่ความยาวลูกตามีความสัมพันธ์กับสายตาผิดปกติในตาขวา (p=0.0399) และในตาซ้าย (p=0.0367) ความยาวของลูกตามีความสัมพันธ์ในทิศทางตรงกันข้ามกับ spherical equivalent คือเมื่อ Spherical equivalent มากหรือมีค่าเป็นบวก (สายตายาว) จะมีความยาวของลูกตาสั้น เมื่อ Spherical equivalent น้อยหรือมีค่าเป็นลบ (สายตาสั้น) จะมีความยาวของลูกตามาก และเป็นความสัมพันธ์ที่เข้มแข็ง (Pearson correlation R= - 0.664) สรุปจากการศึกษาแบบตัดขวาง เรื่องความยาวของลูกตา พบว่าไม่มีความสัมพันธ์กับเพศ อายุ และตาสองข้างมีความยาวไม่แตกต่างกัน แต่พบความสัมพันธ์ในทางตรงกันข้ามกับสายตาผิดปกติ คือสายตาสั้นจะมีความยาวลูกตามากกว่าสายตายาวซึ่งมีความยาวลูกตาสั้นกว่าและเป็นความสัมพันธ์ที่เข้มแข็ง