นโยบายวิสาหกิจเพื่อสังคมในบริบทของประเทศไทย

เจ จันทร์ศุภฤกษ์

Please use this identifier to cite or link to this item: https://rsuir-library.rsu.ac.th/handle/123456789/1577

Full metadata record

DC Field	Value	Language
dc.contributor.advisor	ธัชกร ธิติลักษณ์	-
dc.contributor.author	เจ จันทร์ศุภฤกษ์	-
dc.date.accessioned	2023-02-28T02:46:26Z	-
dc.date.available	2023-02-28T02:46:26Z	-
dc.date.issued	2564	-
dc.identifier.uri	https://rsuir-library.rsu.ac.th/handle/123456789/1577	-
dc.description	วิทยานิพนธ์ (ปร.ด. (ผู้นำทางสังคม ธุรกิจ และการเมือง)) -- มหาวิทยาลัยรังสิต, 2564	en_US
dc.description.abstract	การวิจัยชิ้นนี้มีวตั ถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อรวบรวมข้อมูลของวิสาหกิจเพื่อสังคมจากประเทศต่าง ๆ และนำมาเทียบกับ วิสาหกิจเพื่อสังคมในประเทศไทย 2) เพื่อชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการนำนโยบายวิสาหกิจเพื่อสังคมมาใช้ และสะท้อนข้อเสนอแนะสำหรับการออกแบบพระราชบัญัญัติส่งเสริมวิสาหกิจเพื่อสังคม 3) เพื่อสังเคราะห์แนวทางการออกแบบและขับเคลื่อนนโยบายวิสาหกิจ เพื่อสังคมของประเทศไทย โดยใช้วิธีการศึกษาวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการสัมภาษณ์วิสาหกิจเพื่อสังคม หรือกิจการที่มีแนวคิดในการพัฒนาสังคมในรูปแบบต่าง ๆ ถึงแนวคิดในการก่อตั้ง และการดำเนินเป็นจำนวนรวมทั้สิ้น 68 องค์กร/หน่วยงาน โดยแบ่งกลุ่มเป้าหมายในการวิจัยเป็นสามกลุ่มหลักๆ คือ 1) กลุ่มผู้ประกอบการ 2) กลุ่มผู้มีส่วนเกี่ยวของกับการออกแบบนโยบาย 3) องค์กรภาคประชาสังคม และองค์กรเอกชนรวมถึงประชาชนทั่วไปในชุมชนที่จะได้รับผลกระทบจากการดำเนินกิจการเพื่อสังคม พบว่าการขับเคลื่อนนโยบายวิสาหกิจเพื่อสังคมในประเทศไทยนั้นควรมีการพิจารณาบริบททางสังคมและลักษณะของกิจการร่วมด้วย โดยสามารถแบ่งประเภทการก่อกำเนิดกิจการออกเป็นแบบบนลงล่าง (Top Down) หรือล่างขึ้นบน (Bottom Up) และควรเปิดกว้างในเรื่องข้อกำหนดต่าง ๆ ในห้าหมวดหลัก คือ 1) การจำกัด ความวิสาหกิจเพื่อสังคม ควรลดข้อบังคับ เรื่องการจัดการรายรับรายจ่ายของกิจการให้น้อยที่สุด และเพิ่มความยืดหยุ่นให้มากที่สุด 2) กระบวนการ ลดหย่อนภาษี 3) มาตรการส่งเสริมในรูปแบบต่าง ๆ 4) กองทุนส่งเสริมกิจการเพื่อ 5) ระบบติดตามประเมินผลของกิจการเพื่อสังคม ซึ่งทั้งห้าข้อที่กล่าวไปแล้วนั้นล้วนต้องสอดคล้องและเป็นไปในทางเดียวกับปัจจัยแห่งความสำเร็จทั้ง 3 ข้อของวิสาหกิจเพื่อสังคมนั่นก็คือ 1) ภาวะผู้นำและการดำเนินการ 2) การมีส่วนร่วมจากประชาชน และ 3) การบูรณาการความร่วมมือจากภาคส่วนต่าง ๆ จึงจะทำให้วิสาหกิจเพื่อสังคมในประเทศไทยประสบความสำเร็จได้อย่างยั่งยืนต่อไป	en_US
dc.language.iso	other	en_US
dc.publisher	มหาวิทยาลัยรังสิต	en_US
dc.subject	การวางแผนทางสังคม -- ไทย	en_US
dc.subject	วิสาหกิจเพื่อสังคม	en_US
dc.subject	ไทย -- นโยบายเศรษฐกิจ	en_US
dc.title	นโยบายวิสาหกิจเพื่อสังคมในบริบทของประเทศไทย	en_US
dc.title.alternative	Social enterprise policy in Thailand context	en_US
dc.type	Thesis	en_US
dc.description.other-abstract	The purposes of this research were 1) to collect data on social enterprises (SE) from different countries, being compared with SE in Thailand, 2) to identify the importance of implementing the social enterprise policy and reflect the constrain of the Social Enterprise Promotion Act in Thailand, and 3) to synthesize guidelines for designing and driving the social enterprise policy of Thailand. In the study, the qualitative methodology was employed by interviewing social enterprises or organization with social purpose for the inspiration of establishment and operations. The participants included 68 organizations/agencies, divided into three main groups: 1) social entrepreneur, 2) policy designer, and 3) civil society and nongovernmental organizations, including the general public in the community who will be affected by SE activities The results showed that driving the SE policy in Thailand should take into account in the social context. The types of enterprise establishment can be categorized into top-down SE or bottom-up SE, using the same principles as the start-up phase for business into consideration. The policy should be open to broader participants and enhancing the support in five main areas: 1)Definition and registration of SE should be more flexible, 2) Tax exemption mechanism is important for stimulating participation from the general public, 3) Promotion measures in various forms is an important tool in driving the policy, 4) SE Promotion Fund and cooperation from various sectors should be integrated to drive the sustainability, and 5) SE performance monitoring system should be clear, simple, and easy to follow. All five of the above must be aligned with the three success factors of a social enterprise: 1) leadership, 2) awareness and participation from public, and 3) integrating cooperation from various sectors	en_US
dc.description.degree-name	ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต	en_US
dc.description.degree-level	ปริญญาเอก	en_US
dc.contributor.degree-discipline	ผู้นำทางสังคม ธุรกิจและการเมือง	en_US
Appears in Collections:	CSI-LSBP-D-Thesis

Files in This Item:

File	Description	Size	Format
JAY CHUNSUPARERK.pdf		14.55 MB	Adobe PDF	View/Open

Show simple item record