ประสิทธิผลของการใช้แนวปฏิบัติต่อการจัดการความปวดในผู้ป่วยหลังผ่าตัดใหญ่ทางช่องท้อง โรงพยาบาลนพรัตนราชธานี

Abstract

การวิจัยปฏิบัติการแบบติดตามไปข้างหน้านี้มีวัตถุประสงค์ ศึกษาผลของการใช้แนวปฏิบัติต่อการจัดการความปวดหลังผ่าตัดช่องท้อง กลุ่มตัวอย่างเลือกแบบเฉพาะเจาะจง เป็นวิสัญญีพยาบาล จํานวน 22 คน พยาบาลวิชาชีพประจํา หอผู้ป่วยศัลยกรรมชายสามัญ 23 คน และผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดใหญ่ทางช่องท้อง โรงพยาบาล นพรัตนราชธานี จํานวน 31 ราย ดําเนินการวิจัยตามขั้นตอนของ CURN Model โดยขั้นตอนที่ (1) การแจกแจงปัญหา (2) พัฒนาแน ปฏิบัติการจัดการความปวดหลังผ่าตัดช่องท้องจากหลักฐานเชิง ประจักษ์ พัฒนาแบบบันทึกความปวด พัฒนาบุคลากรพยาบาลโดยการจัดอบรมเรื่องการจัดการ ความปวด เพื่อเพิ่มความรู้เรื่องการจัดการความปวดทั้งของวิสัญญีพยาบาลและพยาบาลประจําหอ ผู้ป่วยศัลยกรรมชายสามัญใช้ระยะเวลาอบรม 1 เดือน (3) การประเมินผลการปฏิบัติตามแนวปฏิบัติโดยการติดตามนิทศการปฎิบัติcase conference ทุกราย และประชุมกลุ่มทุก 1 เดือนเพื่อปรับปรุงระบบพยาบาลให้เอื้อต่อการนำแนวปฏิบัติไปใช้และ (4) การประเมินผลลัพธ์การพัฒนาระบบ เก็บข้อมูลเกี่ยวกับความรู้ในการจัดการ ความปวดของพยาบาลก่อนและหลังพัฒนาระบบ การรับรู้ความความปวดในห้องพักฟื้น 24, 48 และ 72 ชั่วโมงหลังการผ่าตัดที่หอผู้ป่วยและความพึงพอใจของผู้ป่วยหลัง ผ่าตัดช่องท้อง วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเ สถิตเชิงบรรยาย Paired t-test และ One-sample t-test ผลของการพัฒนาระบบพบว่า วิสัญญีพยาบาลและพยาบาลประจําหอผู้ป่วยศัลยกรรม ชายสามัญมีความรู้เรื่องการจัดการความปวดเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติ (p= .005) ค่าเฉลี่ย คะแนนการรับรู้ความปวดของผู้ป่วยหลังการพัฒนาระบบที่ห้องพักฟื้น 5.4 สูงกว่าเกณฑ์ควบคุมได้ (Pain score <5) แต่พบว่ามีการประเมินความปวดเพิ่มขึ้นร้อย ร้อยละ 72.5 และผู้ป่วยทุกรายได้รับ การจัดการความปวดตามแนวปฏิบัติ และค่าเฉลี่ยคะแนนการรับรู้ความปวดก่อนส่งกลับหอผู้ป่วยอยู่ ในเกณฑ์ที่ควบคุมได้ และค่าเฉลี่ยคะแนนการรับรู้ความปวดในระยะหลังผ่าตัดที่ 24, 48 และ 72 ชั่วโมงอยู่ในเกณฑ์ที่ควบคุมได้ (Pain score (5) และคะแนนความพึงพอใจต่อการจัดการความปวด หลังใช้แนวปฏิบัติสูงกว่าเกณฑ์มาตรฐาน ที่ร้อยละ 80 อย่างมีนัยสําคัญทางสถิติ (p=.003)