รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ โครงการวิจัย การเปรียบเทียบความแข็งแรงของกล้ามเนื้อหายใจเข้าระหว่างการฝึกหายใจโดยใช้กล้ามเนื้อกะบังลมแบบกลั้นหายใจค้างกับแบบมีแรงต้านในผู้สูงอายุ

สุวัฒนา ทองเอีย

Please use this identifier to cite or link to this item: https://rsuir-library.rsu.ac.th/handle/123456789/3041

Full metadata record

DC Field	Value	Language
dc.contributor.author	สุวัฒนา ทองเอีย	-
dc.date.accessioned	2025-10-29T02:07:43Z	-
dc.date.available	2025-10-29T02:07:43Z	-
dc.date.issued	2567	-
dc.identifier.uri	https://rsuir-library.rsu.ac.th/handle/123456789/3041	-
dc.description.abstract	ที่มาและความสำคัญ: ผู้สูงอายุ มีการเปลี่ยนแปลงระบบต่าง ๆในร่างกาย รวมทั้งระบบหายใจ ทำให้ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อกะบังลมลดลง การออกกำลังกายด้วยการฝึกหายใจสามารถเพิ่มความแข็งแรงของกล้ามเนื้อหายใจได้ การฝึกหายใจโดยใช้กล้ามเนื้อกะบังลมแบบมีการกลั้นหายใจค้าง และแบบมีแรงต้าน วัตถุประสงค์ : เปรียบเทียบความแข็งแรงของกล้ามเนื้อกะบังลมระหว่างการออกกำลังด้วยการหายใจ โดยใช้กล้ามเนื้อกะบังลม (diaphragmatic breathing exercise) แบบกลั้นหายใจค้าง (sustained maximal inspiration) กับแบบมีแรงต้านด้วยถุงทราย (sand bag) ในผู้สูงอายุ ที่มีอายุ 60 – 70 ปี วิธีการ : ผู้ที่มีความแข็งแรงของกล้ามเนื้อหายใจต่ำกว่าเกณฑ์ อายุ 60 - 70 ปี จำนวน 33 คน ไม่มีโรคประจำตัวทางระบบหายใจ ระบบหัวใจและการไหลเวียนเลือด และระบบกระดูกและกล้ามเนื้อ แบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มที่ 1 ฝึกออกกำลังกายด้วยการหายใจแบบกลั้นค้างนาน 3 วินาที ทำการฝึก 3 ครั้ง/รอบในสัปดาห์ที่ 1 และ 2 และเพิ่มเวลาการกลั้นหายใจค้างเป็น 5 วินาที ทำการฝึก 5 ครั้ง/รอบ ในสัปดาห์ที่ 3และ 4 กลุ่มที่ 2 ฝึกออกกำลังกายด้วยการหายใจแบบมีแรงต้านด้วยถุงทราย น้ำหนัก 30 % ของ 1RM ในสัปดาห์ที่ 1 และ 2 และเพิ่มน้ำหนักถุงทรายเป็น 50 % ของ 1RMในสัปดาห์ที่ 3 และ 4 ทำการฝึก 3 ครั้ง/รอบในสัปดาห์ที่ 1 ถึง 4ทั้ง 2 กลุ่ม จะฝึกวันละ 4 รอบ 2 วัน/สัปดาห์ เป็นระยะเวลา 4 สัปดาห์ โดยจะมีการประเมินค่า MIP ก่อนฝึก ระหว่างฝึกหลังสัปดาห์ที่ 2 และหลังการฝึกครบ 4 สัปดาห์ ผลการศึกษา : ค่า MIP ของทั้ง 2 กลุ่มเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเมื่อเปรียบเทียบก่อนและหลังภายในกลุ่ม (p < 0.05) แต่ไม่มีความแตกต่างกันเมื่อเปรียบเทียบระหว่างกลุ่ม (p >0.05) สรุปผลงานวิจัย : การศึกษานี้พบว่าการออกกำลังกายด้วยการฝึกหายใจแบบกลั้นหายใจค้างกับแบบมีแรงต้านด้วยถุงทราย สามารถเพิ่มความแข็งแรงของกล้ามเนื้อหายใจเข้าในผู้สูงอายุได้ไม่แตกต่างกัน	en_US
dc.description.sponsorship	สถาบันวิจัย มหาวิทยาลัยรังสิต	en_US
dc.language.iso	other	en_US
dc.publisher	สถาบันวิจัย มหาวิทยาลัยรังสิต	en_US
dc.subject	การฝึกหายใจ	en_US
dc.subject	กล้ามเนื้อ -- การวัด -- เครื่องมือและอุปกรณ์ -- วิจัย	en_US
dc.subject	ผู้สูงอายุ -- กล้ามเนื้อ	en_US
dc.subject	กล้ามเนื้อหายใจ	en_US
dc.title	รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ โครงการวิจัย การเปรียบเทียบความแข็งแรงของกล้ามเนื้อหายใจเข้าระหว่างการฝึกหายใจโดยใช้กล้ามเนื้อกะบังลมแบบกลั้นหายใจค้างกับแบบมีแรงต้านในผู้สูงอายุ	en_US
dc.title.alternative	The comparison of respiratory muscle strength between diaphragmatic breathing exercise with sustained maximal inspiration technique and diaphragmatic breathing exercise with weight resistance in elderly	en_US
dc.type	Other	en_US
dc.description.other-abstract	Background: The elderly have changed various systems in the body, including the respiratory system that affected the strength of diaphragm muscle decreased. Breathing exercise can increase the strength of respiratory muscle. Objective: The comparison of respiratory muscle strength between diaphragmatic breathing exercise with sustained maximal inspiration technique and diaphragmatic breathing exercise with weight resistance in elderly between 60 – 70 years Methods: Thirty-three people with lower respiratory muscle strength between 60 – 70 years without respiratory disease, heart and circulatory disease and musculoskeletal disease that divided in 2 group. Group 1 is diaphragmatic breathing exercise with sustained maximal inspiration (DBESMI); hold breathing 3 seconds, 3 time/session in 1stweek, 2nd week and progression in 3rd week ,4th week to hold breathing 5 seconds, 5 time/session. Group 2 is diaphragmatic breathing exercise with weight resistance (DBEW); initial weight to 30% of 1RM in 1stweek, 2nd week and progression weight to 50% of 1RM in 3rd week ,4thweek, 3 time/session in 1st week to 4thweek. In both groups will training 4 session/day, 2 day/week for 4 weeks. MIP will be evaluated before training, during training and after training in 2nd week and 4th week. Result: The study report that MIP of both groups has a statistically significant difference in within group comparison (p < 0.05) but there’s no statistically significant difference in between group comparison.(p > 0.05) Conclusion: The study concludes that the diaphragmatic breathing exercise with sustained maximal inspiration technique and diaphragmatic breathing exercise with weight resistance technique were both effective to improving inspiratory muscle strength in elderly.	en_US
Appears in Collections:	Phy-Research

Files in This Item:

File	Description	Size	Format
SUWATTANA TONGEAR.pdf		626.85 kB	Adobe PDF	View/Open

Show simple item record