ปัจจัยความสำเร็จของผู้ประกอบการธุรกิจ ขนาดกลางและขนาดย่อมในเขตพื้นที่ภาคกลางของประเทศไทย

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงรูปแบบความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงสาเหตุของปัจจัยด้านจิตวิทยา ปัจจัยด้านลักษณะส่วนบุคคล ปัจจัยด้านเครือข่าย และปัจจัยด้านนวัตกรรมที่ส่งผลต่อการประสบความสำเร็จของผู้ประกอบการธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในเขตพื้นที่ภาคกลางของประเทศไทย การวิจัยครั้งนี้เป็นแบบวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ผู้ประกอบการธุรกิจ ขนาดกลางและขนาดย่อม ภาคการผลิต การค้า การบริการ และสมาชิกของสำนักงานส่งเสริม วิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (สสว.) ปี พ.ศ. 2562 ผู้ปฏิบัติงานในระดับผู้บริหารระดับสูงหรือเจ้าของกิจการ จำนวน 1,500 คน ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือเก็บรวบรวมข้อมูล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ใช้ค่าสถิติค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ข้อมูลทั้งหมดถูกวิเคราะห์โดยการวิเคราะห์ทางสถิติผ่านสมการเชิงโครงสร้าง SEM (Structural Equation Model) ที่ระดับนัยสำคํญทางสถิติ 0.05 ผลการวิจัย พบว่า ส่วนใหญ่เป็นเพศชาย อายุ 41 – 50 ปี มีการศึกษาระดับปริญญาตรี มีระยะเวลาปฏิบัติงาน 4 ปี ส่วนใหญ่เป็ นผู้ประกอบการที่สร้างธุรกิจขึ้นมาด้วยตนเองและเป็น ผู้ประกอบการที่มีประสบการณ์ และได้รับการฝึกฝนการทำธุรกิจตั้งแต่วัยเด็กหรือวัยรุ่น โดยเป็นผู้ประกอบการในรูปแบบเจ้าของคนเดียว ซึ่งส่วนใหญ่มีระยะเวลาในการก่อตั้งสถานประกอบการมาแล้ว 8 ปี และมีลักษณะของสถานประกอบการในรูปแบบของกิจการให้บริการผลการศึกษาพบว่า ปัจจัยที่มีผลทั้งทางตรงและทางอ้อมต่อการประสบความสำเร็จในการดำเนินธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมของผู้ประกอบการ ได้แก่ ปัจจัยด้านเครือข่ายและปัจจัยด้านนวัตกรรม นอกจากนี้ยังพบว่า ปัจจัยด้านจิตวิทยา และปัจจัยด้านลักษณะส่วนบุคคลได้มีอิทธิพลทางตรงต่อตัวแปรปัจจัยความสำเร็จของผู้ประกอบการด้วยเช่นเดียวกัน ประโยชน์ที่ได้จากการวิจัยการสร้างเครือข่ายพันธมิตรธุรกิจ การแข่งขันในตลาด ความเป็นผู้นำที่ดี นวัตกรรมที่ความแปลกใหม่ของผลิตภัณฑ์ ศักยภาพในการประกอบธุรกิจให้ประสบความสำเร็จ