ประสิทธิผลการนำพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษปี พ.ศ. 2560 (ฉบับที่ 6) ไปปฏิบัติในประเทศไทย กรณีศึกษาอำเภอแม่ฟ้าหลวง จังหวัดเชียงราย

Abstract

การศึกษามีวัตถุประสงค์เพื่อ 1)ศึกษาสภาพปัญหาด้านยาเสพติดในพื้นที่ 2)ศึกษาการปฏิบัติตาม พระราชบัญญัติยาเสพติดโทษปี พ.ศ. 2560 ( ฉบับที่ 6 ) ภายใต้ตามนโยบายต่อต้านยาเสพติดในเขตพื้นที่ 3) เสนอแนะแนวทางการเพิ่มประสิทธิภาพในการจัดการปัญหายาเสพติดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดโทษปี พ.ศ. 2560 ( ฉบับที่ 6 ) ในพื้นที่อำเภอแม่ฟ้าหลวง จังหวัดเชียงราย โดยการทำวิจัยในครั้งนี้เป็นการศึกษาเชิงคุณภาพ และทำการสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิ 3 กลุ่ม คือ เจ้าหน้าที่ภาครัฐ จำนวน 5 ท่าน นักวิชาการ จำนวน 4 ท่าน ผู้นำชุมชนและชาวบ้าน จำนวน 5 คน ผลการศึกษาพบว่า สภาพปัญหาในพื้นที่ของอำเภอแม่ฟ้ าหลวงนั้น มีผลมาจากสภาพภูมิศาสตร์ที่ ติดกับแหล่งผลิตยาเสพติดรายใหญ่ สภาพเศรษฐกิจที่ทำให้รายได้ในครัวเรือนน้อยลงไม่เพียงพอต่อการใช้จ่าย รวมถึงความอยากรู้อยากลองของเยาวชนและแนวโน้มยาเสพติดมีราคาถูกลงจึงทำให้มีการเข้าถึงได้ง่ายผลที่เกี่ยวข้องกับยาเสพติดทุกภาคส่วนทำให้เกิดการสูญเสียทั้งต่อบุคคลที่ทำให้ร่างกายเสื่อมโทรม เกิดปัญหาการทำร้ายร่างกายสืบเนื่อง และการยอมรับผู้ต้องคดียาเสพติดเข้าสู่สังคม ในด้านเศรษฐกิจและวัฒนธรรมทำให้ภาพลักษณ์ของประเทศที่กำลังพัฒนาดูเป็นสังคมยาเสพติดทำให้ความน่าเชื่อถือลดลงสูญเสียทรัพยากรบุคคลที่มีความรู้ความสามารถและแรงงานในการปฏิบัติงานทำให้ประเทศขาดรายได้ และมีการทุมงบประมาณในการแก้ไขปัญหายาเสพติดเป็นจำนวนมาก การดำเนินงานการปฏิบัติตามพระราชบัญญัติยาเสพติดโทษปี พ.ศ. 2560 ( ฉบับที่ 6 ) ภายใต้ตามนโยบายต่อต้านยาเสพติดนั้นยังไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควรถึงแม้จะมีการปราบปรามอย่างจริงจังด้วยปัจจัยอื่นๆ มีการให้ข้อมูลแก้ชาวบ้านในพื้นที่ซึ่งมีการปฏิบัติงานในบางพื้นที่จากการเข้าถึงของเจ้าที่หน้าที่ ผู้นำที่มีศักยภาพที่ได้จัดทำแนวทางการปฏิบัติและแนวทางการส่งเสริมความรู้ให้แก่ชาวบ้าน เพื่อให้มีความรู้ถึงภัยของยาเสพติด ขั้นตอนการการแก้ไขปัญหายาเสพติด มีการนำหลักเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้ในการแก้ไขปัญหาว่างงาน และยากจนของชาวบ้านในพื้นที่อำเภอแม่ฟ้ าหลวง และควรมีการนำแนวความคิดในการพัฒนาอย่างยั่งยืนโดยยึดหลักนิตธรรมมาช่วยในการเพิ่มประสิทธิภาพในการจัดการปัญหายาเสพติด