การศึกษาพฤกษเคมีและฤทธิ์ทางชีวภาพของแก่นจันทน์แดง

Abstract

แก่นจันทน์แดง (Dracaena loureiri) ถูกใช้เป็นส่วนผสมในตำรับยาสามัญประจำบ้าน และยาแผนโบราณหลายตำรับเพื่อดับพิษและลดไข้ การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระและต้านการอักเสบของสารสกัดแก่นจันทน์แดง โดยทดสอบฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระและต้านการอักเสบในหลอดทดลอง โดยนำสารสกัดแก่นจันทน์แดงด้วยเอทานอลมาทำการสกัดด้วยวิธีการสกัดของเหลวด้วยของเหลว ใช้ตัวทำละลาย hexane, dichloromethane, ethyl acetate และ water ตามลำดับ จากนั้นนำสารสกัดที่ได้มาทดสอบการต้านอนุมูลอิสระด้วยวิธี 2,2-diphenyl-1-picryl hydrazyl (DPPH) และทดสอบการยับยั้งไนตริกออกไซด์ (NO) ในเซลล์ RAW 264.7 ตามลำดับ พบว่าส่วนสกัด ethyl acetate มีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระสูงสุด มีค่า IC50 เท่ากับ 15.0 และมีฤทธิ์ยับยั้ง NO มีค่า IC50 เท่ากับ 24.6 μg/ml ตามลาดับ เมื่อนำส่วนสกัด ethyl acetate มาทำการแยกสารเพื่อหาสารออกฤทธิ์ ได้สารบริสุทธิ์ คือ trans-resveratrol, loureirin D และ 4´-demethyl-3,9-dihydroeucomin ซึ่งพบว่าสารที่แยกได้นั้น trans-resveratrol มีฤทธิ์ทางชีวภาพดีที่สุด โดยมีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ DPPH ด้วยค่า IC50 เท่ากับ 6.3 μg/ml และยังพบมีฤทธิ์ยับยั้ง NO ด้วยค่า IC50 เท่ากับ 15.1 μg/ml จากการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่า trans-resveratrol ที่แยกได้จากแก่นจันทน์แดงมีฤทธิ์ในการต้านอนุมูลอิสระและต้านการอักเสบ ซึ่งสนับสนุนการใช้ยาที่มีส่วนผสมของแก่นจันทน์แดงเป็นยารักษาโรคที่เกิดจากอนุมูลอิสระและการอักเสบได้อย่างมีประสิทธิภาพ