การพัฒนาแบบฝึกทักษะอิเล็กทรอนิกส์ด้านการคำนวณ เพื่อเพิ่มผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในรายวิชาการพยากรณ์อุปสงค์

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาแบบฝึกทักษะอิเล็กทรอนิกส์ด้านการคำนวณ เรื่องการพยากรณ์อนุกรมเวลา และหาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน รวมทั้งศึกษาความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อแบบฝึกทักษะอิเล็กทรอนิกส์ สามารถนำผลการศึกษามาใช้เป็นแนวทางแก้ไขปัญหาผลสัมฤทธิ์ในการเรียนให้สูงขึ้น และเพิ่มทักษะการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ ประชากรที่ใช้ในการวิจัยในครั้งนี้ คือ นักศึกษาที่ลงทะเบียนเรียนรายวิชาการพยากรณ์ อุปสงค์ในภาคการศึกษาที่ 1/2562 จำนวน 120 คน โดยทำการศึกษาประชากรทั้งหมด แบ่งนักศึกษาเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มละ 60 คน กลุ่มแรกเป็นกลุ่มทดลอง ให้ทาแบบฝึกหัดระหว่างเรียนด้วยแบบฝึกทักษะอิเล็กทรอนิกส์ กลุ่มที่สองเป็นกลุ่มควบคุม ให้ทำแบบฝึกหัดระหว่างเรียนแบบเขียนตอบ (paper – pencil test) สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ การทดสอบ t-test แบบเป็นอิสระจากกัน (independent t test) การหาประสิทธิภาพของแบบฝึกทักษะอิเล็กทรอนิกส์ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยในพบว่าแบบฝึกทักษะอิเล็กทรอนิกส์ด้านการคำนวณ มีค่าประสิทธิภาพ เท่ากับ 82.50/83.06 สูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนดไว้ 80/80 โดยผู้ที่เรียนด้วยแบบฝึกทักษะอิเล็กทรอนิกส์ มีคะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงกว่าเกณฑ์ที่กาหนดไว้และสูงกว่าผู้เรียนกลุ่มที่ทำแบบฝึกหัดระหว่างเรียนแบบเขียนตอบ ทั้งนี้ผู้เรียนมีความพึงพอใจต่อแบบฝึกทักษะอิเล็กทรอนิกส์ระดับมากที่สุด โดยมีความพึงพอใจด้านเนื้อหามากที่สุด รองลงมา ได้แก่ การจัดเรียงลำดับเนื้อหา แบบฝึกหัดท้ายบทเรียน การออกแบบปฏิสัมพันธ์ และส่วนประกอบด้านมัลติมีเดีย ตามลำดับ ซึ่งประเด็นย่อยที่ผู้เรียนมีความพึงพอใจมาก 3 ลำดับแรก ได้แก่ ความถูกต้องของเนื้อหา รองลงมาได้แก่ ความสอดคล้องระหว่างเนื้อหากับวัตถุประสงค์ และใช้ภาษาถูกต้องเหมาะสมกับวัยของผู้เรียน ลำดับต่อมาคือความทันสมัยของการเสนอ และความยาวของการนำเสนอแต่ละหน่วย/ตอนเหมาะสม ช่วยให้ผู้สอนสามารถนำไปใช้เป็นแนวทางในการพัฒนาสื่อคอมพิวเตอร์ช่วยสอน ที่ช่วยตอบสนองความแตกต่างด้านความสามารถในการเรียนรู้ของผู้เรียนและทำให้ผู้เรียนมีความเข้าใจเนื้อหาในบทเรียน