ความสัมพันธ์ระหว่างความเสี่ยงที่เป็นระบบอัตราส่วนทางการเงินในกองทุนรวมอสังหาริมทรัพย์ ประเทศไทย

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาลักษณะความเสี่ยง และความสัมพันธ์ระหว่างความเสี่ยงที่เป็นระบบกับอัตราส่วนทางการเงินของกองทุนรวมอสังหาริมทรัพย์ในประเทศไทย โดยใช้วิธีการรวบรวมข้อมูลจากแหล่งทุติยภูมิจากรายงานราคาหลักทรัพย์และรายงานทางการเงินประจำไตรมาส โดยศึกษากองทุนที่จัดตั้งและยังมีผลการดำเนินงานอยู่จำนวน 10 กองทุน เก็บข้อมูลเป็นรายไตรมาส ย้อนหลัง 5 ปี ตั้งแต่ไตรมาส 2 ของปี พ.ศ. 2551 จนถึงไตรมาส 1 ของปี พ.ศ. 2556 คิดเป็นข้อมูลจำนวน 200 ชุด ใช้วิธีการวิเคราะห์ข้อมูลสถิติเชิงพรรณนา การวิเคราะห์สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ และการวิเคราะห์ความถดถอยเชิงพหุ ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.05 เพื่อนำมาใช้ในการหาความเสี่ยงรวม และความเสี่ยงที่เป็นระบบจากแบบจำลองการตั้งราคาหลักทรัพย์ (CAPM) พร้อมกับหาความสัมพันธ์ระหว่างความเสี่ยงที่เป็นระบบกับอัตราส่วนทางการเงินทั้ง 7 ตัว โดยอัตราส่วนที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ คือ สภาพคล่องทางการเงิน นโยบายโครงสร้างเงินทุน ความสามารถในการทำกำไร ประสิทธิภาพการดำเนินงาน เงินปันผล ขนาดกองทุน และการเติบโต ผลจากการวิจัยพบว่า ลักษณะความเสี่ยงของกองทุนรวมอสังหาริมทรัพย์มาจากความเสี่ยงที่ไม่เป็นระบบ และผลจากการทดสอบสมมติฐานด้วยวิธีเพิ่มตัวแปรอิสระแบบขั้นตอน เพื่อหาความสัมพันธ์ระหว่างความเสี่ยงที่เป็นระบบกับอัตราส่วนการเงินทั้ง 7 ตัว พบว่า สภาพคล่องทางการเงินมีความสัมพันธ์เชิงลบ และความสามารถในการทำกำไรมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับความเสี่ยงที่เป็นระบบของกองทุนรวมอสังหาริมทรัพย์ ประเทศไทย สำหรับอัตราส่วนทางการเงินส่วนที่เหลือไม่พบความสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่เป็นระบบ จากผลการวิจัย ภาครัฐสามารถใช้เป็นข้อมูลในการปรับเปลี่ยนนโยบายการจัดตั้งกองทุนรวมอสังหาริมทรัพย์ให้เป็นเครื่องมือที่สร้างประโยชน์ตรงตามวัตถุประสงค์การจัดตั้งกองทุนรวมอสังหาริมทรัพย์ให้มากที่สุด และนักลงทุนรายย่อย หรือผู้จัดการกองทุนสามารถนำผลการวิจัยไปใช้ประโยชน์ในการประมาณค่าความเสี่ยงของกองทุนรวมอสังหาริมทรัพย์จากอัตราส่วนทางการเงิน เพื่อใช้ในการประกอบการตัดสินใจในการลงทุน