ผลของโปรแกรมส่งเสริมสมรรถนะแห่งตนต่อพฤติกรรมสุขภาพ น้ำหนัก และภาวะสุขภาพในผู้เป็นข้อเข่าเสื่อม

Abstract

การวิจัยกึ่งทดลองแบบสองกลุ่มวัดก่อน-หลัง เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมส่งเสริมสมรรถนะแห่งตนต่อพฤติกรรมสุขภาพ นํ้าหนัก และภาวะสุขภาพของผู้เป็นโรคข้อเข่าเสื่อม โดยใช้ทฤษฎีการรับรู้สมรรถนะแห่งตนของแบนดูราเป็นกรอบแนวคิดในการวิจัย กลุ่มตัวอย่างเลือกแบบเฉพาะเจาะจงเป็นผู้เป็นโรคข้อเข่าเสื่อม จำนวน 37 ราย แบ่งเป็นสองกลุ่ม คือ กลุ่มทดลองที่ได้รับกิจกรรมตามโปรแกรมเพื่อปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพ และกลุ่มควบคุมได้รับการดูแลตามมาตรฐาน กลุ่มละ 17 รายและ 20 รายตามลำดับ เก็บข้อมูลส่วนบุคคล พฤติกรรมสุขภาพ นํ้าหนัก และภาวะสุขภาพที่วัดจากความปวด อาการข้อฝืด/ขัด และข้อจำกัดความสามารถทางกาย ก่อนและหลังได้รับโปรแกรม 12 สัปดาห์ วิเคราะห์โดยใช้สถิติเชิงบรรยาย Chi-square, Paired t-test, Independent t-test, Wilcoxon Signed Rank test และ Mann Whitney U-test ผลการวิจัยพบว่า หลังได้รับโปรแกรม 12 สัปดาห์ กลุ่มทดลองมีพฤติกรรมสุขภาพดีขึ้น และความปวดลดลงกว่าก่อนการทดลอง และดีกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ p = .000 นอกจากนี้ ยังพบว่า กลุ่มทดลองมีพฤติกรรมสุขภาพดีกว่า ความปวด นํ้าหนัก และข้อจำกัดความสามารถทางกายตํ่ากว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ p < .05 ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่า โปรแกรมส่งเสริมสมรรถนะแห่งตนมีประสิทธิผลในการปรับปรุงพฤติกรรมสุขภาพ และภาวะสุขภาพของผู้เป็นโรคข้อเข่าเสื่อม