ประสิทธิผลของโปรแกรมส่งเสริมความสามารถในการดูแลตนเองต่อพฤติกรรมการดูแลตนเอง สมรรถภาพทางกายและการกลับเข้ารักษาซ้ำของผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจล้มเหลว

Abstract

การศึกษาครั้งนี้เป็นวิจัยกึ่งทดลองแบบ 2 กลุ่มวัดก่อนและหลังการทดลอง (Quasiexperimental two group pretest posttest research design) เพื่อศึกษาประสิทธิผลของโปรแกรม ส่งเสริมความสามารถในการดูแลตนเองต่อพฤติกรรมการดูแลตนเอง สมรรถภาพทางกายและการ กลับเข้ารักษาซ้า ของผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจล้มเหลว กลุ่มตัวอย่างมี 60 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 30 คนได้รับโปรแกรมส่งเสริมความสามารถในการดูแลตนเอง และกลุ่มควบคุมได้รับการพยาบาล ตามปกติ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยแบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคลและข้อมูลเกี่ยวกับการเจ็บป่วย แบบสอบถามพฤติกรรมการดูแลตนเอง การประเมินสมรรถภาพทางกาย และแบบบันทึกการกลับ เข้ารับการรักษาซ้า วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา Chi–Square test, Paired t-test, Independent t-test, Wilcoxon sign rank test, Mann-Whitney U test และ Fisher’s exact test ผลการศึกษา พบว่า หลังการทดลอง กลุ่มทดลองมีคะแนนพฤติกรรมการดูแลตนเองและ สมรรถภาพทางกายสูงกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสาคัญทางสถิติ (p<.001) กลุ่มทดลองไม่มีผู้กลับ เข้ารักษาซ้ำส่วนกลุ่มควบคุมมีผู้กลับเข้ารักษาซ้ำจำนวน 3 คน คิดเป็นร้อยละ 10.0 การเปรียบเทียบ อัตราการกลับเข้ารักษาซ้ำ ระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม พบว่าไม่แตกต่างกัน (p>.05) ผลการศึกษามีข้อเสนอแนะให้มีการส่งเสริมความสามารถในการดูแลตนเองของผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจล้มเหลว และมีการติดตามการคงอยู่ของพฤติกรรมการดูแลตนเอง สมรรถภาพทางกาย และผลลัพธ์อื่น ๆ