ประสบการณ์การจัดการทางการพยาบาลในผู้ป่วยที่ติดเชื้อดื้อยาต้านจุลชีพโรงพยาบาลสิงห์บุรี

Abstract

การศึกษาวิจัยเชิงคุณภาพเพื่อศึกษาการจัดการทางการพยาบาลในผู้ป่วยที่ติดเชื้อดื้อยา ในโรงพยาบาลสิงห์บุรี การคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง พยาบาลวิชาชีพในหอผู้ป่วยหนัก หอผู้ป่วยอายุรกรรมและหอผู้ป่วยศัลยกรรม โรงพยาบาลสิงห์บุรี ตามเกณฑ์รวมทั้งสิ้น 14 คน โดยเก็บข้อมูลด้วยการสัมภาษณืเชิงลึก ระหว่างเดือนกรกฎาคม - ตุลาคม พ.ศ. 2565 วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา โดยการใช้เทคนิคการวิเคราะห์เหตุการณ์สำคัญ และยึดหลักการแบบอุปนัยผลวิจัยจากประสบการณืของกลุ่มตัวอย่างอายุ อยู่ระหว่าง 24 – 55 ปี (Mean 37.71, SD 9.38) ประสบการณืการทำงานอยู่ระหว่าง 1 – 35 ปี (Mean 17.08, SD 10.00) พยาบาลกลุ่มตัวอย่างทุกคนมีประสบการณ์การดูแลผูู้ป่วยติดเชื้อดื้อยาแต่ไม่ได้รับการอบรมเฉพาะทางในการดูแลผู้ป่วยติดเชื้อดื้อยา พยาบาลแสดงให้เห็นถึงประสบการณ์ในการดูแลผู้ป่วยติดเชื้อดื้อยาที่ได้ใช้แนวทางปฏิบัติการรักษาผู้ป่วยที่ติดเชื้อดื้อยาต้านจุลชีพ สามารถจัดได้เป็น 3 เหตุการณ์และแบ่งเป็น 12 sub-categories ได้แก่ 1) มีความสำเร็จในการดูแลผู้ป่วยติดเชื้อดื้อยา ประกอบด้วยมีการใช้แนวทางปฏิบัติและแนวทางการรักษา รับทราบสถานะผู้ป่วยที่ติดเชื้อดื้อยาชัดเจน ได้รับการสนับสนุนจากหน่วยงาน และปฏิบัติตามแนวทางฯ อย่างเคร่งครัด 2) อุปสรรคในการดูแลผู้ป่วยที่ติดเชื้อดื้อยา ประกอบด้วย ปัจจัย 5 องค์ประกอบ ได้แก่ ด้านการสื่อสารและประสานงานของทีมไม่มีประสิทธิภาพ การปฏิบัติที่ซับซ้อนและภาระงานที่มากเกินจากการขาดอัตรากำลัง คู่มือที่เป็นแนวทางปฏิบัติฯไม่ชัดเจน ข้อจำกัดของสถานที่ในการแยกผู้ป่วย ขาดความตระหนักรู้ในการดูแลผู้ป่วยติดเชื้อดื้อยา และ 3) แนวทางในการพัฒนาระบบการดูแลผู้ป่วยที่ติดเชื้อดื้อยา ได้แก่ การจัดการด้านกายภาพและสิ่งแวดล้อม การจัดการเชิงระบบและนโยบาย และการจัดการด้านความรู้ของผู้ปฏิบัติสรุปและข้อเสนอแนะ ควรมีการพัฒนาระบบการคัดกรอง คัดแยกกลุ่มผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงต่อการติดเชื้อดื้อยาต้านจุลชีพ และระบบการการสื่อสารและประสานงานของทีม รวมถึงควรที่จะจัดตั้งคณะกรรมการในการร่วมกันพัฒนาระบบการดูแลผู้ป่วยที่ติดเชื้อดื้อยา การจัดการด้านกายภาพและสิ่งแวดล้อม และระบบการให้ความรู้ของผู้ปฏิบัติอย่างต่อเนื่อง