นวัตกรรมการจัดการของมหาวิทยาลัยเอกชนด้านธุรกิจการบินยุคประชาคมอาเซียน

Abstract

งานวิจัยนี้เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาการจัดการการศึกษาสาขาวิชาธุรกิจการบินในมหาวิทยาลัยเอกชนในเรื่องการสะสมความรู้ของสถานศึกษาเพื่อผลสัมฤทธิ์ในการผลิตบัณฑิต ได้ศึกษาแนวทางการจัดการในสถานศึกษาด้านธุรกิจการบินของมหาวิทยาลัยเอกชนที่ควรนามาพัฒนา และศึกษาแนวทางนวัตกรรมที่เป็นองค์ความรู้ใหม่และพัฒนาการจัดการให้มีความเหมาะสมและมีประสิทธิภาพ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง กลุ่มตัวอย่าง คือ มหาวิทยาลัยเอกชน 2 แห่ง ประกอบด้วย มหาวิทยาลัยรังสิตและมหาวิทยาลัยศรีปทุม ผลการวิจัยมีดังนี้ 1. เรื่องการสะสมความรู้ของสถานศึกษา เมื่อนาทฤษฎีระบบ (Systems Theory) มาร่วมวิเคราะห์พบว่า ปัจจัยนาเข้าประกอบด้วย เนื้อหาสาระรายวิชา อาจารย์ผู้สอน เครื่องมือและวิธีการสอน การประเมินผล กระบวนการประกอบ ด้วยการเรียนการสอนผสมผสานระหว่างทฤษฎีและภาคปฏิบัติ และการเรียนแบบสหวิทยาการ ผลผลิตประกอบด้วยระบบการศึกษาที่มีประสิทธิภาพ หลักสูตรที่มีประสิทธิภาพตามมาตรฐานสากล บัณฑิตสาเร็จการศึกษาอย่างมีประสิทธิภาพ ข้อมูลย้อนกลับประกอบด้วยการสะท้อนกลับของหน่วยงานทางธุรกิจการบินเป็นสาคัญ 2. แนวทางการจัดการในสถานศึกษาด้านธุรกิจการบินและแนวทางการจัดการที่ควรนามาปรับปรุงประกอบด้วยแนวคิด POLC หรือการวางแผน(Planning) การจัดองค์กร(Organizing) การนา(Leading) การควบคุม(Controlling) แนวคิด PDCA หรือวงจรการบริหารงาน ได้แก่ การวางแผน(Plan) การปฏิบัติ(Do) การตรวจสอบ(Check) และการดาเนินการให้เหมาะสม(Act) และหลักธรรมาภิบาล(Good Governance) การเปรียบเทียบระหว่างการจัดการแบบเดิม และแบบใหม่ เพื่อให้ได้นวัตกรรมการจัดการ พบว่า แนวทางที่เป็นองค์ความรู้ใหม่ และมีความเหมาะสมต้อง มีรูปแบบ คือ 1.การเกิดขึ้นของการเปลี่ยนแปลงสภาพปัจจุบันหรือ Emerge 2.การเปลี่ยนแปลงให้ดีขึ้นหรือ Change 3. กระบวนการดาเนินการ แนวทางในการปฏิบัติที่มีประสิทธิภาพหรือ Process 4. การยกระดับกระบวนทัศน์ หรือ Paradigm Shift เพื่อความเหมาะสม มีประสิทธิภาพ