ข้อเสนอแนะว่าด้วยการออกกฎหมายความรับผิดต่อความชำรุดบกพร่องของสินค้าสำหรับประเทศไทย

Abstract

ปัจจุบัน ประเทศไทยไม่มีกฎหมายใดที่คุ้มครองผู้บริโภคจากความเสียหายอันสืบเนื่องมาจากผลิตภัณฑ์ที่ต่ำกว่ามาตรฐาน “พระราชบัญญัติว่าด้วยมาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม พ.ศ. 2511” ใช้บังคับกับมาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมโดยแท้ พระราชบัญญัตินี้ไม่ใช้กับความรับผิดของ ผู้ผลิต ผู้นำเข้า และผู้ส่งออก สินค้าที่ต่ากว่ามาตรฐานทุกประเภท อนึ่ง แม้ว่าปัจจุบัน ประเทศไทยมี “พระราชบัญญัติความรับผิดต่อความเสียหายที่เกิดขึ้นจากสินค้าที่ไม่ปลอดภัย พ.ศ. 2551” แต่กฎหมายฉบับนี้ใช้บังคับเฉพาะกับความเสียหายต่อผู้บริโภคที่เกิดจากความบกพร่องในการผลิตหรือการออกแบบผลิตภัณฑ์ กฎหมายฉบับนี้ไม่เกี่ยวกับมาตรฐานผลิตภัณฑ์ ขอบเขตของกฎหมายนี้มีลักษณะจำกัดเพราะครอบคลุมเฉพาะความเสียหายต่อ ชีวิต ร่างกาย สุขภาพ อนามัย จิตใจ หรือทรัพย์สิน ของผู้บริโภค ที่เกิดจากสินค้าที่มีอันตราย ไม่ครอบคลุมความเสียหายจากความเสื่อมประโยชน์จากการใช้สินค้านั้นโดยไม่คำนึงว่าสินค่านั้นเป็นอันตรายต่อผู้บริโภคหรือไม่ ปัจจุบัน ประเทศที่พัฒนาแล้วหลายประเทศ อาทิ สหรัฐอเมริกา สหภาพยุโรป ญี่ปุ่น และสิงคโปร์ มีกฎหมายซึ่งกำหนดความรับผิดต่อความเสียหายที่เกิดจากสินค้าที่ต่ากว่ามาตรฐาน โดยไม่คำนึงว่าสินค้านั้นก่อให้เกิดความเสียหายต่อผู้บริโภคหรือไม่ กฎหมายของประเทศเหล่านี้เป็นจุดสนใจที่ผู้ทำวิทยานิพนธ์ฉบับนี้ประสงค์ที่จะศึกษา