รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ แนวคิดเรื่องความยุติธรรมในกฎหมายประกันสังคมของไทย

Abstract

การวิจัย เรื่อง แนวคิดเรื่องความยุติธรรมในกฎหมายประกันสังคมของไทย ฉบับนี้มี วัตถุประสงค์ ๓ ประการ คือ หนึ่งเพื่อศึกษาสภาพปัญหาแนวคิดเรื่องความยุติธรรมในกฎหมาย ประกันสังคม ในด้านขอบเขตการคุ้มครอง ด้านการจ่ายเงินสมทบ และด้านการรับสวัสดิการหรือ ประโยชน์ทดแทน สองเพื่อเสนอแนะแนวทางแก้ไขกฎหมายประกันสังคมของไทย ในด้าน ขอบเขตการคุ้มครอง ด้านการจ่ายเงินสมทบ และด้านการรับสวัสดิการหรือประโยชน์ทดแทน ให้ เกิดความยุติธรรมมากขึ้น และสามเพื่อสร้างหลักเกณฑ์มาตรฐานในการตัดสินเรื่องความยุติธรรม ในกฎหมาย อันสามารถนําไปประยุกต์ใช้กับกฎหมายต่างๆ ได้ โดยวิธีวิจัยเอกสาร (Documentary Research) จากการศึกษาพบว่า ๑. กฎหมายประกันสังคมของไทย มิได้ยึดแนวคิดเรื่องความเสมอภาค หรือความเท่า เทียมกัน และมิได้ยึดแนวคิดความเที่ยงตรง หรือเที่ยงธรรมเป็นหลัก ดังนั้นถ้าใช้เกณฑ์เหล่านี้ ตัดสินก็จะพบว่ากฎหมายประกันสังคมของไทยมีความยุติธรรมตามมาตรฐานของความยุติธรรม ตามกฎหมายน้อยมาก แต่กฎหมายประกันสังคมของไทยยึดแนวคิดเรื่องความเหมาะสม และคุณค่า ที่เน้นหลักการให้ความช่วยเหลือ และการสงเคราะห์เป็นหลักใหญ่ ดังจะเห็นได้จากนโยบายของรัฐ ที่เน้นการสร้างความมั่นคงทางสังคม หรือหลักเฉลี่ยทุกข์เฉลี่สุขของสมาชิกในสังคม และจาก สภาพปัญหาที่พบทั้งด้านการให้ความคุ้มครอง ด้านการจ่ายเงินสมทบเข้ากองทุนประกันสังคม และ ด้านประโยชน์ทดแทนในกรณีต่างๆ ซึ่งเมื่อใช้เกณฑ์ความเหมาะสม และคุณค่าแล้วพบว่ากฎหมาย ประกันสังคมของไทยนั้นมีความยุติธรรมอยู่มากพอสมควร ๒. ในทางแก้ไขสภาพปัญหาทั้ง ๓ ด้านตามข้อ ๑ นั้น รัฐควรจะแก้ไขบทบัญญัติแห่ง พระราชบัญญัติประกันสังคม พ.ศ.๒๕๓๓ มาตราต่างๆ ในด้านการให้ความคุ้มครอง เช่น มาตรา ๔ มาตรา ๒๓ มาตรา ๓๕ และมาตรา ๔๐ ในด้านการจ่ายเงินสมทบ เช่น มาตรา ๔๖ และในด้าน ประโยชน์ทดแทนในกรณีต่างๆ เช่น มาตรา ๕๔ ถึง มาตรา ๗๕ รวมไปถึงมาตราต่างๆ ในฉบับ แก้ไข และในกฎหมายลําดับลองที่ออกโดยอาศัยอํานาจตามพระราชบัญญัติเหล่านี้ให้สอดคล้อง ต้องกันทั้งแนวคิดความเสมอภาค หรือความเท่าเทียมกัน ความเที่ยงตรง หรือเที่ยงธรรม ความ เหมาะสม และคุณต่า ทั้งนี้เพิ่มความยุติธรรมในกฎหมายประกันสังคมของไทยให้มากขึ้น