การวิเคราะห์เสถียรภาพริมตลิ่งแม่น้ำโขง โดยประยุกต์ใช้ทฤษฎีความน่าจะเป็น (กรณีศึกษาจังหวัดหนองคาย)

Abstract

ดุษฎีนิพนธ์ฉบับนี้ จัดทําขึ้นเพื่อนําเสนอแนวคิดในการวิเคราะห์เสถียรภาพริมตลิ่ง แม่น้ําโขงในจังหวัดหนองคาย โดยประยุกต์ใช้ทฤษฎีความน่าจะเป็น ได้แก่วิธี Simplified First Order Second Moment (SFOSM) การดําเนินการประกอบด้วย การศึกษาอิทธิพลของความ โดยกําหนดให้ค่ากําลังรับแรงแปรปรวนของคุณสมบัติดินที่มีต่อเสถียรภาพของลาดตลิ่งแม่น้ํา เฉือนของดินที่มีความแปรปรวนได้แก่ su และ ø ในหลายกรณีที่มีการเปลี่ยนแปลงระดับน้ํา นําเสนอลําดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในรูปแบบของแผนภูมิเหตุการณ์ และจัดลำดับความน่าจะเป็นของการพิบัติรวมของทุกพื้นที่ เพื่อนําไปสู่การหาค่าอัตราส่วนความปลอดภัยที่เหมาะสมกับความ แปรปรวนของข้อมูล (E[F.S.]rec) นอกจากนี้ได้มีการแสดงตัวอย่างการประยุกต์ใช้ร่วมกับทฤษฎีการ ประเมินความเสี่ยง เพื่อนําไปสู่การประเมินแนวทางป้องกันการพิบัติของลาดตลิ่ง ผลจากการวิจัยพบว่า การประยุกต์ใช้ Probabilistic Based Analysis เป็นวิธีที่มี ประสิทธิภาพในการจัดการกับปัญหาเรื่องความแปรปรวนของข้อมูลที่เกิดขึ้น ซึ่งจะส่งผลกระทบต่อ ค่าอัตราส่วนความปลอดภัย นั่นคือ ถ้าชั้นดินมีความแปรปรวนมากขึ้น ค่าความน่าจะเป็นของการ พิบัติก็จะมีค่าสูงขึ้น ซึ่งนําไปสู่การได้ค่า EFF.S. ที่เป็นแนวทางเริ่มต้นให้ตระหนักถึงผลกระทบที่ เกิดจากความแปรปรวนของคุณสมบัติดิน ดังนั้นการที่ค่าความน่าจะเป็นของการพิบัติจะมีค่า เท่ากับความน่าจะเป็นของการพิบัติที่ยอมรับได้สามารถดําเนินการได้ 2 แนวทาง คือ 1) การทําให้ ลาดตลิ่งมีเสถียรภาพมากขึ้น โดยใช้วัสดุที่สามารถควบคุมคุณภาพได้ (มีความแปรปรวนน้อย) เช่น การทําเขื่อนป้องกันตลิ่ง 2) การเพิ่มจํานวนหลุมเจาะทดสอบ เพื่อเพิ่มความน่าเชื่อถือของข้อมูล และอาจเป็นการลดความแปรปรวนของคุณสมบัติดิน เนื่องจากจํานวนทดสอบที่น้อยเกินไปนอกจากนี้ผลของการนําไปประยุกต์ใช้ร่วมกับการประเมินความเสี่ยงที่แสดงให้เห็นถึง ความคุ้มค่าในการเลือกใช้มาตรการการป้องกันการพิบัติของลาดตลิ่ง และมูลค่าความเสี่ยงที่ยังคงหลงเหลือ อยู่เพื่อสามารถนําไปใช้ในการจัดเตรียมงบประมาณและการจัดลําดับความสําคัญของพื้นที่ประกอบการตัดสินใจในการก่อสร้างต่อไป