รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ โครงการวิจัย ความผิดปรกติทางตาของเด็กที่มีปัญหาทางการได้ยินและสื่อความหมายในกรุงเทพฯ

Abstract

บทนํา : จากการศึกษาที่ผ่านมาพบว่าเด็กที่มีปัญหาทางการได้ยินและสื่อความหมาย (หู หนวกหูตึง) จะมีปัญหาทางตาร่วมด้วย ทําให้เด็กกลุ่มนี้เป็นกลุ่มเด็กที่มีความพิการร่วมกันทั้งสอง ประเภท เด็กกลุ่มจึงนี้มีโอกาสที่จะได้รับการศึกษาที่น้อยกว่า มีผลการเรียนต่ํากว่าเด็กปกติ การ ทํางานไม่ดี และส่งผลถึงคุณภาพชีวิตไม่ดีด้วย วัตถุประสงค์ : เพื่อทราบความชุก สาเหตุของความผิดปกติทางตาของเด็กโสตศึกษาใน กรุงเทพมหานครที่มีปัญหาทางการได้ยินและสื่อความหมายร่วมด้วย และ เปรียบเทียบความชุกและสาเหตุของความผิดปกติทางตาของเด็กโสตศึกษาในกรุงเทพมหานครที่มีปัญหาทางการได้ยินและสื่อความหมายร่วมด้วยกับรายงานที่ผ่านมาในภูมิภาค การดําเนินงาน : รวบรวมข้อมูลจากการออกตรวจเด็กนักเรียนในโรงเรียนโสตศึกษาทุ่งมหาเมฆ และโรงเรียนเศรษฐเสถียร ในพระราชูปถัมภ์จํานวน 233 คน ผลการศึกษา : พบผู้ที่มีความบกพร่องทางการได้ยินหรือการสื่อความหมาย 205 คน (87.98%) มีระดับการมองเห็นอยู่ในเกณฑ์ดีที่ระดับ 20/20 – 20/25 จํานวน 174 คน (74.70 %) พบ visual impairment 1.29% และตาบอด 0.86% พบสายตาสั้นมากที่สุดคือ 24.03% ตามด้วยสายตา เอียง 12.88% และสายตายาวพบน้อยที่สุด คือ 8.58 % พบตาเหล่ออกจํานวน 14 คน (6.01%) และตา เหล่เข้าจํานวน 5 คน (2.15%) โรคตาที่พบมากที่สุด ได้แก่ retinitis pigmentosa 8.58% และพบโรคที่ เกี่ยวข้องกับความบกพร่องทางการได้ยิน ได้แก่ mental retard 1.72% และ Waardenburg syndrome 0.43%, Down syndrome 0.86%, Leaning disability 0.43%, และ Autistic 2.15% สรุป : ในเด็กที่มีความบกพร่องทางการได้ยินส่วนใหญ่พบว่ามีอาการทางตาร่วมด้วยซึ่งทําให้มีพัฒนาการที่ลดลงเนื่องจากเมื่อเด็กเสียการได้ยินจึงจําเป็นต้องใช้ประสาทสัมผัสทางตา เพื่อช่วยในการเรียนรู้ หากมีความบกพร่องทั้งสองชนิดจะทําให้เด็กมีมีความสามารถลดลง ผลการเรียนลดลง