รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ โครงการวิจัย ปัจจัยที่ทำให้เกิดความผิดปกติของระบบกระดูกและกล้ามเนื้อของผู้ใช้งานเป้อุ้มเด็ก

Abstract

ที่มา: เป้อุ้มเด็กช่วยเพิ่มความสะดวกในการทำกิจกรรมต่างๆ ในขณะอุ้มเด็ก อย่างไรก็ตามการใช้เป้อุ้มเด็กส่งผลให้เกิดการบาดเจ็บต่อระบบกระดูกและกล้ามเนื้อต่อผู้ใช้งาน วัตถุประสงค์: (1) เพื่อสำรวจชนิดการใช้เป้อุ้มเด็ก (2) เพื่อศึกษาปัญหาและ (3) ศึกษาปัจจัยที่ทำให้เกิดปัญหาต่อระบบกระดูกและกล้ามเนื้อของผู้ใช้งานเป้อุ้มเด็ก วิธีการวิจัย: สัมภาษณ์ผู้ใช้เป้อุ้มเด็กจำนวน 52 คน โดยใช้คำถามแบบกึ่งโครงสร้างผ่านโทรศัพท์มือถือ ผลการศึกษา: ผู้ใช้เป้อุ้มเด็กมีช่วงอายุ 19-62 ปี อายุเฉลี่ย 31.40 ± 8.58 ปี น้ำหนักผู้ใช้ 59.75 ± 11.65 กก. ส่วนใหญ่ใช้มากในเพศหญิง (80.77%) มากกว่าเพศชาย (19.23%) ซึ่งมีความสัมพันธ์เป็นมารดา 55.77% บิดาและผู้ดูแลอย่างละ 15.38% ข้อมูลการใช้เป้ พบว่า ใช้วันละครั้งนาน 30 – 60 นาทีขึ้นอยู่กับกิจกรรมในชีวิตประจำวัน เช่น เดินเล่น หรือเดินห้างสรรพสินค้า พบว่าชนิดของเป้อุ้มเด็กที่ใช้มากที่สุดคือ H-Hip seat (86.11%) ส่วนใหญ่ใช้เป้อุ้มทางด้านหน้าและหันหน้าเด็กออก น้ำหนักเด็กที่ถูกอุ้มโดยใช้เป้ 4-11 กิโลกรัม ซึ่งอยู่ในช่วงอายุ 3-15 เดือน นอกจากนี้พบว่าร้อยละ 94.44 ของผู้ใช้เป้อุ้มเด็กมีอาการปวดมากที่สุดขณะใช้เป้อยู่ที่ระดับปานกลำง (NRS= 4.69 ± 1.26) และอาการปวดลดลงทันทีหลังจากถอดเป้อยู่ที่ระดับน้อย (NRS = 2.71 ± 1.27) ซึ่งพบได้หลายตำแหน่งได้แก่ หลังส่วนล่าง คอและบ่า สะบัก และอื่นๆ สรุปผลการศึกษา: การใช้เป้อุ้มเด็กเป็นปัจจัยเสี่ยงที่ทำให้เกิดอาการต่อระบบกระดูกและกล้ามเนื้อ ซึ่งสาเหตุเกิดจากปัจจัยทางชีวกลศาสตร์ ได้แก่ กิจกรรมที่ทำ น้ำหนักเด็ก ระยะเวลาที่ใช้และชนิดของเป้อุ้มเด็ก อย่างไรก็ตามการศึกษาในอนาคตควรศึกษาปัจจัยสัมพันธ์ของการใช้เป้อุ้มเด็กต่อการบาดเจ็บของระบบกระดูกและกล้ามเนื้อ