มาตรการคุ้มครองผู้เสียหายจากการรับบริการสาธารณสุขโดยไม่ต้องพิสูจน์ความผิด

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความหมาย ความเป็นมา แนวคิด และทฤษฎีที่ เกี่ยวข้องกับมาตรการคุ้มครองผู้เสียหายจากการรับบริการสาธารณสุขโดยไม่ต้องพิสูจน์ความผิด 2) ศึกษาเปรียบเทียบมาตรการคุ้มครองผู้เสียหายจากการรับบริการสาธารณสุขโดยไม่ต้องพิสูจน์ ความผิดของประเทศไทยกับต่างประเทศ 3) ศึกษาและวิเคราะห์ถึงปัญหามาตรการทางกฎหมายใน การคุ้มครองผู้เสียหายจากการรับบริการสาธารณสุข และ 4) เสนอแนวทางในการปรับปรุงแก้ไข กฎหมายเกี่ยวกับมาตรการคุ้มครองผู้เสียหายจากการรับบริการสาธารณสุขโดยไม่ต้องพิสูจน์ ความผิด เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยศึกษาจากเอกสาร แนวคิด ทฤษฎี และกฎหมายของ ต่างประเทศและประเทศไทย จากผลการศึกษาพบว่า มาตรการคุ้มครองผู้เสียหายจากการรับบริการสาธารณสุขโดยไม่ ต้องพิสูจน์ความผิด ตามพระราชบัญญัติหลักประกันสุขภาพแห่งชาติจะให้การชดเชยเฉพาะ ผู้เสียหายที่มีสิทธิประกันสุขภาพถ้วนหน้าหรือผู้เสียหายที่มีบัตรทองเท่านั้น โดยไม่คุ้มครอง ครอบคลุมไปถึงผู้ประกันตนตามกฎหมายประกันสังคม ตลอดจนข้าราชการ และพนักงาน รัฐวิสาหกิจ เป็นต้น ซึ่งปัจจุบันประเทศไทยยังคงมีปัญหาการชดเชยความเสียหายจากการใช้บริการ สาธารณสุขถึงแม้จะมีการนำระบบชดเชยความเสียหายโดยไม่ต้องพิสูจน์ความรับผิดมาใช้ใน กฎหมายไทย แต่การเยียวยาในกรณีต่าง ๆ ยังไม่ครอบคลุม และมีข้อจำกัดในการพิจารณาเงินชดเชย ให้แก่ผู้เสียหายที่เกิดจากการใช้บริการสาธารณสุข ดังนั้นจึงเสนอให้มีการปรับปรุงแก้ไขกฎหมายที่ เกี่ยวข้องกับการชดเชยผู้เสียหายจากการรับบริการสาธารณสุข โดยเฉพาะอย่างยิ่งการนำระบบ ชดเชยความเสียหายโดยไม่พิสูจน์ความผิดมาใช้ จะทำให้ผู้เสียหายได้รับการชดเชยในเวลารวดเร็ว คลายความกังวลทางเศรษฐกิจที่มีผลกระทบจากการได้รับความเสียหาย อันจะเป็นการเสริมสร้าง ความสัมพันธ์ระหว่างผู้ป่วยกับแพทย์ให้ดียิ่งขึ้นด้วย