ปัจจัยที่ส่งผลต่อความพึงพอใจในการใช้อากาศยานไร้คนขับเพื่อการเกษตรในประเทศไทย

Abstract

การศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อความพึงพอใจในการใช้อากาศยานไร้คนขับเพื่อการเกษตร ในประเทศไทย มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความแตกต่างของปัจจัยส่วนบุคคลที่ส่งผลต่อความ พึงพอใจในการใช้โดรนเพื่อการเกษตรในประเทศไทย 2) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรม การใช้โดรนกับความพึงพอใจในการใช้โดรนเพื่อการเกษตรในประเทศไทย ซึ่งงานวิจัยฉบับนี้ เป็นการศึกษาเชิงปริมาณ โดยมีแบบสอบถามออนไลน์เป็นเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูล กลุ่มตัวอย่าง เฉพาะผู้ใช้อากาศยานไร้คนขับเพื่อการเกษตร จา นวน 400 คน และสถิติที่ใช้ในการ วิเคราะห์ ได้แก่ สถิติเชิงพรรณนา และสถิติเชิงอนุมาณ ซึ่งผลการวิจัยได้ปรากฏดังนี้ ผลการวิจัยพบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่ อายุ ระหว่าง 31 – 40 ปี จา นวน 218 คน มีภูมิลา เนา อยู่ภาคกลาง จา นวน 168 คน ส่วนใหญ่ทา อาชีพเกษตรกร จา นวน 229 คนและ มีรายได้ 30,001 – 40,000 บาท จานวน 122 คน ซึ่ งผู้ใช้งานอากาศยานไร้คนขับเพื่อการเกษตรมี ประสบการณ์ทาการเกษตร มากกว่า 1 ปีแต่ไม่เกิน 2 ปี จานวน 110 คน และเคยผ่านการฝึกอบรม ก่อนการใช้โดรนการเกษตร จานวน 212 โดยผลการทดสอบสมมติฐาน พบว่า ปัจจัยส่วนบุคคล ที่แตกต่างกันส่งผลต่อความพึงพอใจในการใช้อากาศยานไร้คนขับเพื่อการเกษตรในประเทศไทย ที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสาคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และพฤติกรรมการเลือกใช้อากาศยานไร้คนขับ เพื่อการเกษตรที่แตกต่างกัน ส่งผลต่อความพึงพอใจที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสาคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05