รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ โครงการวิจัยการฝึกความยับยั้งเพื่อลดอาการปวดในผู้ป่วยปวดกล้ามเนื้อมัยโอฟาสเชียล

Abstract

อาการปวดกล้ามเนื้อมัยโอฟาสเชียลบริเวณไหล่ เป็นโรคเรื้อรังทางระบบกระดูกและกล้ามเนื้อที่พบมากที่สุดซึ่งส่งผลจำกัดการใช้ชีวิตประจำวัน การรักษาสามารถทำได้หลายวิธีแต่ก็ยังให้ผลที่ไม่ยั่งยืนมากนักเนื่องจากผู้ที่มีปัญหาปวดเรื้อรังจะมีการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างของสมองส่วนหน้าทำให้กลไกการยังยั้งความเจ็บปวดจากสมองทำงานได้ลดลง วัตุประสงค์ของงานวิจัยนี้คือเพื่อศึกษาผลของการฝึกความยับยั้งต่อความสามารถในการลดอาการปวดในผู้ป่วยปวดกล้ามเนื้อมัยโอฟาสเชียลบริเวณไหล่ ในผู้ที่มีอาการปวดไหล่จำนวน 84 คน แบ่งเป็น 2 กลุ่ม คือกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลองโดยทาการวัดคลื่นสมอง คะแนนการเล่นเกมยับยั้ง และระดับความเจ็บปวดก่อนการวิจัย จากนั้นให้ผู้เข้าร่วมวิจัยกลุ่มทดลองเล่นเกมเพื่อฝึกความยับยั้งทั้งหมด 6 ระดับ ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับการรักษาด้วยอัลตราซาวน์จำนวน 6 ครั้งเท่ากัน แล้วจึงทำการวัดผลซ้าหลังการวิจัยอีกครั้งหนึ่ง ผลการศึกษาพบว่าขณะเล่นเกมหลังการวิจัยผู้เข้าร่วมวิจัยทั้งสองกลุ่มมีการเพิ่มขึ้นของคลื่นเดลต้าและเธต้าได้เหมือนกันโดยกลุ่มทดลองมีการเพิ่มขึ้นมากกว่ากลุ่มควบคุม สอดคล้องกับคะแนนการเล่นเกมที่เพิ่มขึ้นหลังการวิจัยแต่กลับไม่พบความแตกต่างของคะแนนการเล่นเกมระหว่างทั้งสองกลุ่ม ส่วนในขณะพักกลับพบการลดลงของคลื่นทั้งสองโดยที่กลุ่มทดลองยังมีค่าของคลื่นที่มากกว่าแสดงให้เห็นว่าการฝึกความยับยั้งและการรักษาด้วยอัลตราซาวน์สามารถเพิ่ม inhibitory control ได้เหมือนกันแต่จะมีผลเฉพาะขณะที่มีตัวกระตุ้นโดยกลุ่มที่ฝึกเล่นเกมสามารถให้ผลเปลี่ยนแปลงการทำงานของสมองได้ดีกว่าแต่ไม่แตกต่างกับ อัลตราซาวน์ในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม เช่นเดียวกับคะแนนความเจ็บปวดที่ไม่มีความแตกต่างกันระหว่างก่อนและหลังการวิจัยรวมถึงไม่แตกต่างกันระหว่างทั้งสองกลุ่มด้วย น่าจะเกิดจากการฝึกความยับยั้งยังไม่มากพอที่จะเกิด neural plasticity จนเกิดการเปลี่ยนแปลงการรับความเจ็บปวดที่ชัดเจน