การนำนโยบายไทยนิยมยั่งยืนไปปฏิบัติในการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงนวัตวิถี บ้านโนนกอก จังหวัดอุดรธานี

Abstract

การศึกษามีวัตถุประสงค์เพอื่ ศึกษา 1) โครงสร้างพื้นฐานในการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิง นวัต วิถี 2) การนำนโยบายไทยนิยมยั่งยืนไปปฏิบัติในการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงนวัตวิถี และ 3) แนวทาง พัฒนาการท่องเที่ยวเชิงนวัตวิถีบ้านโนนกอก จังหวัดอุดรธานี โดยใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) รวบรวมข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวเชิงนวัตวิถี ร่วมกับการศึกษาเอกสารต่างๆที่เกี่ยวข้อง (Documentary Research) แล้วทำการวิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis) ประกอบการอธิบายผลสรุปการศึกษา ผลการศึกษาพบว่า ชาวบ้านบ้านโนนกอก อำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี มีจุดแข็งสำคัญคือ ภูมิปัญญาการทอผ้าที่ได้สืบทอดกันมานาน และ ความรักสามัคคีของคนในชุมชน แต่ในปัจจุบัน สภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลง ทั้งด้านสังคม เศรษฐกิจ และการย้ายถิ่นฐานของชุมชน อีกทั้งการใช้ ระยะเวลาในการทอผ้าที่ใช้เวลานาน จึงทำให้ผลิตภัณฑ์ผ้าทอไม่เพียงพอต่อความต้องการ ผนวกกับ ปัจจัยภายนอกที่ส่งผลกระทบคือการชะลอตัวของเศรษฐกิจในปัจจุบันทำให้กำลังซื้อในหลายภาค ส่วนลดลง แต่ต่อมาพบว่าบ้านโนนกอกได้รับการสนับสนุนจากเครือข่ายทั้งภาครัฐและเอกชนใน ด้านต่างๆ ที่สาคัญคือการประชาสัมพันธ์ความสวยงามของผ้าทอที่เป็นเอกลักษณ์และภูมิปัญญา สำคัญของชุมชนอย่างต่อเนื่อง ทำให้นักท่องเที่ยว และผู้ชื่นชอบในผ้าทอโบราณ มีความต้องการ เพิ่มมากขึ้น ส่วนการสนับสนุนของภาครัฐต่อชุมชนโดยผ่านการขับเคลื่อนนโยบายไทยนิยมยั่งยืน ได้ประสบความสำเร็จอย่างมีนัยสำคัญ โดยประเมินผลจากการเรียนรู้ของชาวบ้านในการพัฒนา ลวดลายผ้าให้ทันสมัยแต่ยังคงเอกลักษณ์สำคัญ ประยุกต์ใช้วัสดุในพื้นที่ประกอบการทอผ้า สร้าง รายได้เพิ่มมากขึ้นทำให้อัตราการย้ายถิ่นลดลง ข้อเสนอแนะสำคัญจากผลการศึกษา คือ ภาครัฐควร เน้นการสร้างเครือข่ายจากทุกภาคส่วน ให้ร่วมสนับสนุนชุมชน ให้ความรู้ และตระหนักถึง ความสำคัญในภูมิปัญญาท้องถิ่นตน และให้เน้นอนุรักษ์ พัฒนาไปสู่ความเข้มแข็งของชุมชนอย่าง ยั่งยืนต่อไป