การกบฏของคณะทหารในสมัยรัฐบาลของพลเอกเปรม ติณสูลานนท์

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาบริบทการเมืองช่วงการกบฏของคณะทหารในสมัย รัฐบาลของพลเปรม ติณสูลานนท์ และเพื่อศึกษาปัจจัยที่ก่อให้เกิดการกบฏของคณะทหารในสมัย รัฐบาลพลเอกเปรม ติณสูลานนท์ การวิจัยครั้งนี้ใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพในการศึกษาวิเคราะห์ของ ผู้วิจัย ผ่านการศึกษา (Documentary Research) ผลการวิจัยพบว่า เหตุการณ์รัฐประหารทั้ง 2 ครั้ง คือ รัฐประหาร 1 เมษายน 2524 (กบฏเมษาฮาวาย) และ รัฐประหาร 9 กันยายน 2528 (กบฏไม่มา ตามนัด) เป็นความพยายามยึดอำนาจรัฐบาลพลเอกเปรม ติณสูลานนท์ ของนายทหารจปร. 7 ที่ กำลังเฟื่องฟูในอำนาจ ซึ่งการเกิดรัฐประหารนั้นจาก ความขัดแย้งที่เกิดขึ้นเองกับนายทหารแต่ล่ะ กลุ่ม ส่วนใหญ่คือกลุ่ม นายทหารจปร. 1,5,7 การไม่ยอมรับอำนาจของนายทหารแต่ล่ะรุ่น การยึด อำนาจเพื่อความต้องการโค่นล้มอำนาจรัฐบาลพลเอกเปรม แล้วผลักดันฝ่ายของตนให้ขึ้นสู่อำนาจ การขยายอำนาจของพลเอกเปรม และการถ่วงดุลอำนาจของฝ่ายตรงข้าม การผลักดันคนของตนเอง ขึ้นสู่อำนาจสมาชิกในแต่ล่ะกลุ่มนั้นมีสมาชิกยังมีความคิดเห็นที่แตกต่างกัน ซึ่งเป็นผลทำให้มีการ แบ่งแยกกันในกลุ่มจนนำไปสู่การย้ายกลุ่มย้ายฝ่ายและการสร้างกลุ่มใหม่ที่ตอบสนองความคิดเห็น ของตนเอง ซึ่งมีเงื่อนงำของความล้มเหลวในการก่อรัฐประหาร คือ ความลังเลของบุคคลในกลุ่มต่อ การกระทำรัฐประหาร แนวทางในทางการเมืองที่มีความคิดเห็นขัดแย้งกัน ผลประโยชน์ที่แอบแฝง ต่อการทำรัฐประหารในแต่ล่ะครั้ง อำนาจของรัฐบาลที่ยากต่อการโค่นล้มอำนาจ