การบริหารชีวิตของผู้หญิงที่อยู่เป็นโสด

Abstract

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อทำการศึกษาเหตุและผลที่ผู้หญิงเลือกที่ใช้ชีวิตอยู่ เพียงลำพังหรืออยู่เป็นโสด การบริหารจัดการชีวิต และการวางแผนการเข้าสู่วัยผู้สูงอายุเพื่อสะท้อน ให้ภาครัฐและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องได้ตระหนักถึงความสำคัญของค่านิยมนี้ ใช้วิธีเก็บข้อมูล จากการศึกษาเอกสารปฐมภูมิและทุติยภูมิ การสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth Interview) จากกลุ่มตัวอย่างผู้หญิงที่อยู่เป็นโสด จำนวน 25 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา (Descriptive Statistic)เพื่อสำรวจความเชื่อมโยงและความเป็นเหตุเป็นผลตามกรอบแนวคิดทฤษฎีที่เกี่ยวข้อง ผลการวิจัย พบว่า การอยู่เป็นโสดของผู้หญิงมีปัจจัยหลักที่เชื่อมโยงแตกต่างกันออกไป ขึ้นอยู่กับประสบการณ์ บริบทของครอบครัว การศึกษา สังคมและเศรษฐกิจ ตลอดจนนโยบายของ ภาครัฐที่มีส่วนช่วยเกื้อหนุนต่อการตัดสินใจอยู่เป็นโสด ผลการวิจัยได้เสนอแนะนโยบาย เพื่อส่งเสริมคุณภาพชีวิตของผู้หญิงโสดให้สามารถดูแลตนเองได้ดังนี้ 1) การออมเงินเฉพาะ 2) กองทุนสารองเลี้ยงชีพสำหรับคนที่อยู่เป็นโสด 3) สินเชื่อบ้านพักอาศัยสำหรับคนโสด 4) สวัสดิการที่พักอาศัยเฉพาะคนโสด 5) ประกันสุขภาพในการรักษาพยาบาลเฉพาะ 6) การจ้างงาน เฉพาะ และ 7) ส่งเสริมการรวมกลุ่มของผู้หญิงโสดให้มีบทบาทในสังคม ข้อเสนอแนะดังกล่าว พิจารณาจากความต้องการใช้ชีวิตแบบเฉพาะตัวของผู้หญิงโสด ความมั่งคง และความปลอดภัย ในชีวิตวัยชรา โดยอ้างอิงจากหลักความเป็นไปได้ของการกำหนดมาตรการต่าง ๆ จากรัฐ