ความสามารถในการดูแลตัวเอง การรับรู้ความรุนแรงของอาการข้างเคียงจากเคมีบำบัด และความวิตกกังวลในผู้ป่วยมะเร็งเต้านมที่เข้าร่วมโปรแกรมการสนับสนุน และให้ความรู้

Abstract

วิจัยแบบ One Group Pre-Post Test Design นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการสนับสนุนและให้ความรู้ ต่อความสามารถในการดูแลตนเอง การรับรู้ความรุนแรงของอาการและความวิตกกังวลในผู้เป็นมะเร็งเต้านมระยะแรกที่ได้รับการรักษาเสริมด้วยเคมีบำบัด กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยมะเร็งเต้านมเลือกแบบเฉพาะเจาะจงจำนวน 30 ราย ได้รับโปรแกรมการสนับสนุนและให้ความรู้ที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้นโดยใช้ทฤษฎีการพยาบาลของโอเร็มเป็นกรอบแนวคิด กลุ่มตัวอย่างเข้าร่วมโปรแกรมเป็นระยะเวลา 9 สัปดาห์เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบประเมินความสามารถในการดูแลตนเอง แบบบันทึกการรับรู้ความรุนแรงของอาการข้างเคียงที่ประเมินโดยใช้ ESAS และภาวะเยื่อบุช่องปากอักเสบที่ประเมินโดยใช้เกณฑ์ของ WHO วิเคราะห์ข้อมูลส่วนบุคคลและข้อมูลการเจ็บป่วยด้วยสถิติเชิงพรรณนา ความสามารถในการดูแลตนเอง ก่อน ระหว่าง และเมื่อสิ้นสุดโปรแกรม ด้วยสถิติ Repeated Measures ANOVA ความวิตกกังวล ก่อนและเมื่อสิ้นสุดโปรแกรม และความรุนแรงของอาการข้างเคียงระหว่าง และเมื่อสิ้นสุดโปรแกรมด้วยสถิติ Wilcoxon Signed Rank test ผลการวิจัยพบว่าความสามารถในการดูแลตนเองเมื่อสิ้นสุดโปรแกรม สูงกว่าก่อน และระหว่างเข้าโปรแกรม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p= .000) ความวิตกกังวลหลังเข้าโปรแกรมตํ่ากว่าก่อนเข้าโปรแกรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p= .000) และการรับรู้อาการข้างเคียงคือ คลื่นไส้อาเจียน เบื่ออาหาร และเหนื่อยล้าระหว่างเข้าโปรแกรม ตํ่ากว่าเมื่อสิ้นสุดโปรแกรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p= .000) การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าโปรแกรมการสนับสนุนและให้ความรู้เพิ่มความสามารถในการดูแลตนเอง ลดอาการข้างเคียง และความวิตกกังวลในผู้เป็นมะเร็งเต้านมระยะแรกที่ได้รับเคมีบำบัด