การอนุรักษ์ฟื้นฟูและการจัดการจารีตประเพณีศิลปวัฒนธรรมดั้งเดิม เพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาบทบาทในการอนุรักษ์ฟื้นฟูจารีตประเพณีและศิลปวัฒนธรรมดั้งเดิมขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และ(2) ศึกษาบทบาทเชิงรุกขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ในการอนุรักษ์ฟื้นฟูจารีตประเพณีและศิลปวัฒนธรรมดั้งเดิม เพื่อทำให้เกิดการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิง วัฒนธรรมได้อย่างยั่งยืน โดยศึกษาการอนุรักษ์ฟื้นฟูจารีตประเพณีและศิลปวัฒนธรรมดั้งเดิมของประเพณีผีตาโขน และประเพณีการราขึ้นปราสาทเขาพนมรุ้ง กลุ่มตัวอย่างที่ให้ข้อมูลประกอบด้วยผู้นำท้องถิ่น นายกเทศมนตรี หัวหน้าวัฒนธรรมจังหวัด และผู้อำนวยการการทอ่งเที่ยวแห่งประเทศไทยเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ผลการวิจัยพบว่าในการอนุรักษ์ฟื้นฟูจารีตประเพณีและศิลปวัฒนธรรมดั้งเดิมขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในภาคตะวันออกเฉียงเหนือนั้น ภูมิปัญญาชาวบ้านที่เป็นนามธรรมและรูปธรรมจะสะท้อนออกมาใน 3 ลักษณะที่สัมพันธ์ใกล้ชิดกันคือ (1) ความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิด กันได้แก่ ความสัมพันธ์ระหวา่งคนกับโลก สิ่งแวดล้อม สัตว์ พืช และธรรมชาติ (2) ความสัมพันธ์กับคนอื่น ๆ ที่อยู่ร่วมกันในสังคม หรือในชุมชน ( 3) ความสัมพันธ์กับสิ่งศักดิ์สิทธ์ิ์สิ่งเหนือธรรมชาติ รวมถึงสิ่งที่ไม่สามารถสัมผัสได้อื่นๆ ทั้งสามลักษณะนี้ คือ สามมิติของเรื่องเดียวกันกล่าวคือ ชีวิตของชาวบ้านสะท้อนถึงภูมิปัญญาในการดำเนินชีวิตอย่างมีเอกภาพเปรียบเสมือนสามมุมของรูปสามเหลี่ยม ดังนั้น ภูมิปัญญาจึงถือเป็นรากฐานในการดำเนินชีวิตของชาวบ้าน